Forteczny jaz piętrzący zbudowany w l. 1935/36, położony na rzece Pilawie. Obiekt należał do niemieckiej linii fortyfikacji granicznych – Pozycji Pomorskiej (Pommernstellung), potocznie nazywanej Wałem Pomorskim. Pozycja zasadniczo wybudowana w latach 1932-1937, typ fortyfikacji rozproszonej. Jaz służący do podniesienia poziomu rzeki Pilawy i utrzymania jej walorów obronnych jako przeszkody dla ludzi i pojazdów, na odcinku ponad 2 km (od wypływu rzeki z jeziora Długiego). Posadowiony jako przegroda na rzece, utrzymująca niewielki zalew płn. Specjalna stała budowla hydrotechniczna, powiązana ze schronem biernym, zaprojektowana indywidualnie. Wzniesiona na planie wydłużonego, nieregularnego prostokąta. Konstrukcja żelbetowa z elementami stalowymi do regulacji przepływu wody.

Budowla złożona: z dwóch odcinków ścianki szczelnej wykonanych na obu brzegach rzeki, utrzymujących masy wody przyległe do jazu (wbita ścianka Larsena z koroną żelbetową); między ściankami jaz złożony z przelewu i przyczółków; w przyczółku zach. trzy kanały odpływowe dla wody z mechanizmami dla ich zamykania. Nad kanałami dla ich osłony posadowiono schron bierny. Wewnątrz schronu : korytarz komunikacyjny, dwa pomieszczenia z mechanizmami regulującymi spust wody. Brak wyposażenia i instalacji (po 1945 zdemontowano mechanizmy do spiętrzania i spustu wody). Obiekt częściowo maskowany nasypem ziemnym, ściany odsłonięte malowane farbą o kolorze maskującym.Przedmiotowy obiekt związany jest z historią walk Wojska Polskiego i Armii Czerwonej o przełamanie Wału Pomorskiego w 1945 r. Stanowi dokument historii techniki i inżynierii związanej z architekturą militarną. Budowle hydrotechniczne typu jazu stanowią unikaty w całym systemie niemieckich umocnień granicznych. Jazy forteczne Wału Pomorskiego są największymi budowlami hydrotechnicznymi wybudowanymi na dawnej wschodniej granicy Niemiec. Rangę obiektu podkreśla dobry stan zachowania.